Marcel Dassen Coachen

'De kracht van authenticiteit'

Een walgelijke ervaring transformeren naar mededogen

| 2 reacties

Een walgelijke ervaring transformeren naar mededogen. Coaches zijn ook mensen en komen zo nu en dan een walgelijke ervaring tegen en worstelen daarmee. Hoe ga jij als mens om met een walgelijke ervaring? Dat is best knap lastig en laat je meenemen door deze walgelijke ervaring van mijn collega.

In mijn blog ‘Emoties, werken ze voor of tegen jou?’ leg ik onder andere de emotie walging uit. Walging is een primitieve reflex-emotie die net als alle andere basale emoties een reactie veroorzaakt met als uiteindelijke doel jou te beschermen. Als je ergens van walgt neem je afstand daarvan en stimuleer je dit zeker niet.

Tijdens een jaarlijks event van de NOBCO sprak ik een collega waarbij ik gelijk voelde dat haar iets heel hoog zat. Haar inmiddels ex-cliënt had haar op een walgelijke ervaring getrakteerd en dat had er behoorlijk op ingehakt bij haar. Zij zit meer aan de therapeutische en ik aan de coachende kant. Zij kreeg bij haar ex-cliënt een inkijkje in zijn donkere kant (lees ook Jouw donkere kant, schaduwkant of duistere kant in de schijnwerper).

De man had door zijn ‘donkere kant’ een behoorlijk ‘fout verleden’ en had al van alles geprobeerd om van dit gedrag af te komen maar tot heden zonder succes. Het lukte mijn collega om hem van zijn gedrag af te helpen en zij stuurde hem de rekening. Hij reageerde met een brief van zijn rechtsbijstand en dreigde met een melding te maken bij de Autoriteit Bescherming Persoonsgegevens als ze de factuur niet zou intrekken van zijn coachtraject.

Pure chantage en mijn collega kon via haar jurist aantonen dat ze de AVG helemaal niet had overtreden. Zij koos er toch voor om de factuur in te trekken. Puur uit mededogen voor haar ex-cliënt, want zo redeneerde zij: “Het gaat niet om gelijk krijgen of hebben, maar wat het effect daarvan is op de ander.” Hij had voor zichzelf uitgedokterd dat de Heer hem elke keer van al zijn zonde keer op keer zou vergeven.

Waarom zou zo iemand nog willen veranderen? Deze Christen rekent er op dat de Heer hem weer vergeeft voor zijn chantabele gedrag. Wat zou het effect zijn om met deze man de juridische degens te kruisen? Natuurlijk hoort een rechtsstaat je tegen dit soort praktijken te beschermen. De weg naar mededogen loopt niet via het pad van goedkeuren.

Ik zag het verdriet in de ogen van haar en dat mag ook. Je mag verdrietig zijn om zo behandeld te worden als je wilt helpen. Dat kost tijd om te verwerken en werkt beter dan verbitterd te raken over zulk gedrag en te vervallen in sarcasme. Zij reageerde op een walgelijke ervaring met wijsheid en dat maakte plaats voor mededogen. Echt mededogen voelen, bleek nog een brug te ver voor haar.

Het vermogen van mededogen is door het gedrag van de ander de mens te blijven zien. Walgelijk gedrag maakt geen mooi mens van jou. Wat moet er met zo iemand zijn gebeurd om anderen een walgelijke ervaring te geven met dit walgelijk gedrag? Verblind door religie zo ver verwijderd te zijn geraakt van belangrijke waarden die ons in verbinding met elkaar houden waardoor wij met elkaar samen kunnen leven.

Verstandelijk gaf mijn collega aan, kon ze het met mooie woorden verwoorden, maar het gevoel van onrechtvaardigheid bleek nog veel te sterk te zijn. Hoe triest is het voor deze man om deze menselijke waarden van verbinding met elkaar te zijn kwijtgeraakt. Dit roept gevoelens van  medelijden op, maar dat is nog lang geen mededogen?

Het walgelijke gedrag van de man versterkt de gevoelens van onrechtvaardigheid en de mens achter dit gedrag raakt de snaar van mededogen. Hoe scheid je het gedrag van de mens? Achter elk walgelijk gedrag schuilt een ego dat het geweten sust. De boze buitenwereld die de dader een leven lang te kort heeft gedaan. De dader die slachtoffers maakt en zichzelf als slachtoffer ziet.

Wat heeft deze man gemist en nodig om dat te kunnen geven wat hij onvoldoende of nooit heeft gekregen? Wie wil er nu een vreselijk mens zijn? Hoe zeer staat de dader zichzelf in de weg naar een beetje levensgeluk en liefde? Hoe zeer overheerst de pijn waarvoor de dader vlucht en het lukt het hem maar niet om dichter bij zijn menselijke kant te komen. 

Voel je nu mededogen in je opkomen? Het blijft een lastig proces.

Het podium is aan jou! 

2 reacties

Geef een reactie

Verplichte velden zijn aangegeven met een *.